The point of view..is that the point is you.. Ιδέες..Προτάσεις..και Στυλιστικές ..επεκτάσεις..σε ένα Ε@MAGAZINE ... .για να διαλέξεις οτι σου αρέσει...
Αλα ..ΜyRISun.....Πιο όμορφα...πιο γοητευτικά δεν γίνεται...
η σημασία της υγιεινής διατροφής? τα κλασσικά γνωστά...Οι..παρρεκλίσεις είναι πάντα στο πρόγραμμα..Ξεφεύγεις? ξεφεύγω..Αλλα..σημασία έχει..οτι επανέρχομαι.
Θα μου πεις καπνίζω...τρώω κάτι σάχλες για φαγητό..κ μετά δίνω συμβουλές..Ε οκ..ειναι κ αυτό παρρέκληση..
Σαν το Τρέξε Λόλα..τρέξε...Και πόσα ακόμα στα μπλογκάκια? Οτι προκύψει μωρέ...
ΠΟΣΟ ΑΠΛΗΣΙΑΣΤΟ ΜΟΙΑΖΕΙ...ΚΙ ΟΜΩΣ...ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΣΤΟ ΠΛΑΙ ΣΟΥ..[προτιμώ τον ήλιο στη θωριά μου].. Μια νέα ενότητα στο e-multimagazine sky..Σκέψεις που περνούν..η που μένουν.. Συνήθως είναι σαν εξομολόγηση..Μικρά αποσπάσματα.Πολλές γίνονται πράξεις... Αλλοτε εκφράζουν την φιλοσοφία της blogger..άλλοτε μια αφίσα γίνεται εφαλτήριο για σκέψεις κ ιδέες...άλλοτε μια φράση μπορεί να γίνει η αρχή..τόσα κ τόσα..μικρά η μεγάλα..Τα περισπούδαστα είναι για άλλους.Η φτωχή μου γνώση..δεν γίνεται εμπόδιο στον πλούτο..που αφορά το μυαλό..η το χαρακτήρα..η και ακόμη ακόμη τον ψυχισμό.. Θαθελα τόσο ναχα τα σχόλια σας.Ειναι τόσο σπάνια..ως δυσεύρετα..Θαταν χρήσιμα..κ επ-οικοδομητικά..θα χτίζαμε πανω σαυτά μια συζήτηση ..μα ξέρω το ουτοπικό αυτου του θέλω.. Μου αρκει που έχω βήμα..Θα χρειαστεί κ η πρόθεση κ το κουράγιο..
Περί..διαβάσματος..κ οπτικής... ================================= Ειναι οξύμωρο.Κ θέλει φυσικα ναχεις και τη δική μου φιλοσοφία.Του να είναι πρόκληση κάθε δυσκολία.Εξηγούμαι...Λοιπον..ειναι σαφώς δυσκολότερο..σ ενα βιβλίο ολάνοιχτο...να μπορέσεις να εμβαθύνεις σε όλο το περιεχόμενο με μιας.Απλά θαρρεις οτι το διάβασες πανεύκολα ρίχνοντας του μια απλή ματιά..Ουσιαστικά..ομως δεν κατάλαβες σχεδόν τιποτα..κ τομαθες [νομίζεις]παπαγαλία η δεν πρόλαβες να δεις παρα μόνο εικόνες της γραφής του σχεδόν.
To πείραμα του χαμένου χρόνου θα το κάνουμε μαζί"... υπόσχεται ο Ανδρέας στη Δανάη.
Συναντήθηκαν τυχαία τον Απρίλιο του 2010 στο αεροδρόμιο ... το ηφαίστειο της Ισλανδίας είχε καθηλώσει τα αεροπλάνα στο έδαφος. Εκείνος για ένα συνέδριο με θέμα το "Πείραμα του Χρόνου"κι εκείνη για ένα επαγγελματικό ραντεβού. Για τη Δανάη η συνάντηση αυτή θα είναι τόσο καθοριστική όσο και μοιραία.
Κλείνοντας το ημερολόγιο η Δανάη βλέπει το ταξίδι της στο χρόνο να παίρνει τέλος. Η λευκή πεταλούδα θα τρυπήσει το κουκούλι σπάζοντας τη μεταξένια κλωστή που χωρίζει το όνειρο από την πραγματικότητα... και πριν από την απόπνιξη θα πετάξει ελεύθερη. Ο έρωτας...και τα θαυμάσια του...Μπορείς να παραδοθείς στην ανάγνωση...
Καιρό τώρα θάθελα ναχα το blog χωρισμένο σε 2 μεγάλες ενότητες.Ανδρας-Γυναίκα.Μετά ξεχωριστά για τον καθένα...κάθε θέμα...Μόδα..ομορφιά..ευεξία..σχέσεις...κλπ κλπ.Και ενας κοινός τόπος για τα υπόλοιπα.Πρόταση βιβλίου-φιλμ-έξοδος κλπ.Παραμένει στη σκέψη..Δύσκολο εγχείρημα..με χρονικές προεκτάσεις..κ ακόμη χρήση-γράψιμο-επιμέλεια απο πιο πολλά χέρια..Δεν πειράζει..Εκ των ενόντων λοιπόν... - Προσπαθώ να γράψω και σαν απάντηση σε ότι με ρωτούν[γραπτά -προφορικά].Φυσικά μεσα απ τις απαντήσεις δίνω τη γνώμη μου..κ καταθέτω..απαλά...κ τις δικές μου εμπειρίες..Σαν να είμαστε μαζί..για καφέ..η στη βόλτα με φίλες η φίλους.Στις εξόδους εκεινες...που όλα συζητιούνται..στο περίπου...ανάλογα το θάρρος και τη φιλική σχέση. Οσο για τις...σκέτες... γυναικοπαρέες..έχουν και αυτές τη χάρη τους.Κυρίως μια άπλα συζητήσεων.Απ όλα έχεις το θετικό και το αρνητικό..
Φυσικά συμβαίνει..
Η γνώμη...δίνει και απάντηση...και σε κάνει να μην χρειαζεσαι καν την ερώτηση..Απλά..κυλάει... =====================================================
Με τρελλαίνει..Οταν σκέπτομαι..οτι υπάρχουν άνθρωποι...που για χρόνια τους καταθέτεις ψυχή-σκέψη..κ δεν μπορούν να καταλάβουν για σένα το παραμικρό.Τουλάχιστον για την ποιότητα σου..για την λογική σου..για την ικανότητά σου στη σωστή διαχείρηση..μιας κατάστασης.Και είναι άδικο...η παρόρμηση..ο αυθορμητισμός...να χαρακτηρίζεται αδυναμία χειρισμού..η έλλειψη λογικής.Ειναι άδικο το να μην μπορείς να ξεχωρίσεις τι είναι ...σωστό πάθος..τι είναι άρρωστο..τι βλέπει ο άλλος σαν κέρδος..πόσο το εκτιμά..πόσο ανώτερος είναι...τι είναι θέρμη ψυχής ..τι είναι δοτικότητα χαρακτήρα..τι είναι αθωότητα..τι είναι άδολο...τι δόλιο κλπ. Και αυτό να το βλέπεις σε ανθρώπους που έχουν παιδεία..μόρφωση..δυναμισμό.
Και το ειρωνικό είναι..οτι οι ίδιοι άνθρωποι..αφήνονται ανωχύρωτοι...σε light-low-flat & φυσικά επικινδυνότερες καταστάσεις...κλείνοντας ερμητικά πόρτες σε κείνους που αποδεδειγμένα εχουν...αξιοπρέπεια-υψηλό αίσθημα ευθύνης...η τουλάχιστον ...δεν έχουν ούτε πρόθεση..ούτε διάθεση..ούτε ανάγκη καν...για το δικό τους έδαφος.. Το θέμα έχει ενδιαφέρον...κ θα μπορούσε να γίνει και αντικείμενο...μελέτης..Ποιος ομως πια έχει το κουράγιο..να αναλύσει..να συνεχίζει να αποδεικνύει..η να πείσει τελικά κάποιον που έχει παγιώσει θέση..κ κρίση..κατα την δική του..εγωιστική αντίληψη...κ στενοκέφαλη οπτική.
κάθε...περιοδικό που..σέβεται τον εαυτό του...τα φιλοξενεί... Να αποτελέσω εξαίρεση? Μαρέσει που ...λένε... κ πράγματα που ήδη ξέρουμε....
ΥΔΡΟΧΟΟΣ Κυρίες μου είστε ό,τι καλύτερο μπορεί να τύχει σε κάποιον. Οι γυναίκες που τα δίνετε όλα στο κρεβάτι. Εκτός κρεβατοκάμαρας είστε το καλύτερο φιλαράκι. Ερεθίζεστε απίστευτα εγκεφαλικά και τρελαίνεστε για εγκεφαλικά παιχνίδια. Μαζί σας δεν σκέφτονται καν να κοιτάξουν αλλού, αφού όλα τα βρίσκουν στην αγκαλιά σας!!
Στους κυρίους δεν έχουμε πρόβλημα, ούτε κάποιο ιδιαίτερο φετίχ. Όρεξη να έχετε και να αλλάζετε διαρκώς. Τρελαίνεται για εκπλήξεις! Χρησιμοποιεί τα πάντα εναλλάξ. Είναι μέσα σε όλα, αυτό που μισεί θανάσιμα είναι η ρουτίνα και το σεξ στην ιεραποστολική στάση
Δεν θέλω μόνο τη προσπάθεια...Θέλω το αποτέλεσμα.....
The more I want to get something done, the less I call it work.[ Richard Bach]
Φυσικά σαν blogger..εχω στήσει το δικό μου σκηνικό...Απλά κλείνω τα μάτια.Με τη ματιά μιας θερμής γυναίκας..το βλέπω μόνο..Εχει μυθικές διαστάσεις? ίσως...
Εχει φως..ρυθμό..ζωή..ανάσα...παίξιμο..έρωτα..απ όλα έχει..Αν θες του δίνεις ότι..όνομα θες..οτι ουσιαστικό..η ρήμα..η αντωνυμία.Πες το στ αρχαία..στα νέα...στην αργκώ.. Οτι ... αντέχεις..Φιάξτο...
Ζουμερή..με σκούρα μαλλιά..Φοράει μαύρο η λουλουδάτο φόρεμα...κ classy μαντήλα.Ποζάρει σε γραφικά λιμανάκια..κ είναι θαρρείς σαν πρωταγωνίστρια σε μούζικαλ του Δαλιανίδη.Αλλοτε φοράει δετό στο στομάχι λευκό λινό πουκάμισο καβαλάει βέσπα..η στολισμένο γαιδαράκο..και κάνει τις καλοκαιρινες διακοπές χειροπιαστές.
Τα μαλλιά της μυρίζουν θαλασσινό ιώδειο.
Το στήθος της ξεπροβάλει..έτσι απλά θαρρείς...και η γεύση του κορμιού της έχει την αλμύρα κ την θηλυκότητα της αντάμα..έντονη...αξεπέραστη.Μοναδική.
Εκείνος...το αρσενικό της.
Το βλέμμα του..διατρητικό..σαν τη φύση του..Την κυττάει και τη διαπερνάει μέχρι το μεδούλι της.Στιβαρά δικό της..Εκείνες τις στιγμές δικό της..Το μυαλό του..η καρδιά ..το κορμί του..Δεν χρειάζεται να ανήκουν.Δεν της ανήκει..ουτε του ανήκει..μα είναι μαζί..και εχουν πάθει έρωτα.
Τον έρωτα..που σε ζαλίζει..σου αφαιρεί και σου προσθέτει..σε παίζει μαγικά...σε γεμίζει μουσική...ηχους..εικόνες..μυρωδιές..Κ ο χορός τους σε ζαλίζει..Εκείνος ..εκείνη..
Εξαρση..πάθος..κ μια στάλα ρομαντικής αφέλειας... Καμμιά λεπτομέρεια δεν είναι μελετημένη. Η θάλασσα δική τους για να σβύνουν τη φλόγα τους.Ξανά κ ξανά.Το μικρό ταβερνάκι με τα καρώ τραπεζομάντηλα..εκείνη η βάρκα..οι γλάροι..οι φωνές τους...και οι φωνές τους.. Τι μουσική θεε μου... Μαζί θαρρείς στο τραγούδι των σειρήνων... ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// Δεν είναι καρτποσταλικά στιγμιότυπα μόδας...η ερωτικές περιγραφές...σε πιθανά lifestyle περιοδικά.
Ειναι οι εξωφρενικές αντιφάσεις της Ελληνικότητας... Απ τη μια το αποκαρδιωτικό τηλεοπτικό reality.. .....απ την άλλη η αρχετυπική ανεπιτήδευτη γλυκιά ανεμελιά ..το πάθος αλλά κ η δωρικότητα του ελληνικού γαλανόλευκου καλοκαιριού...δεμενομελωμένη με το λευκό... Ερωτας..λίγο κρασί...το αγόρι μου..Εκείνος..Εγω..Μαζί..
Ο Χατζιδάκης..κ η Νάνα...ακούγονται απ τα μικρόφωνα-μεγάφωνα του μυαλού.. Ο έρωτας παίζει τρελλά παιχνίδια ..με τη φύση..και μεθάει ξέφρενα..τόσο ξέφρενα σαν την ζωή.
Θέλω ξανα τούτο το παραμύθι μου..Με μεσογειακό ταμπεραμέντο..Αυτόφωτο..φουλ στον ήλιο...η φουλ στο φως του φεγγαριού....τόσο παθιασμένο..ερωτικά πλημμυρισμένο. Δεν το θέλω σαν κλισέ κόντρα στην κρίση. Το θέλω πισω...εδω και τώρα...πεισματικά...και χωρίς πολλά λόγια.. ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΖΩ ΣΤ ΑΛΗΘΕΙΑ...
Ο Γούντι Άλεν, στον δρόμο για τα 80 (!) του, παραμένει παραγωγικός, όπως και ο Πολάνσκι. Το όμορφο και αξιοσημείωτο είναι πως γυρίζει ταινίες τουλάχιστον κάποιου επιπέδου, αρκετά πάνω από το μέσο μέτριο ...
Το έχει προγραμματίσει, και κάθε χρόνο μας προσφέρει και μία.
Μετά το “Θα συναντήσεις έναν ψηλό, μελαχρινό ξένο”...τώρα “Μεσάνυχτα στο Παρίσι”. Η νέα ταινία του είναι γεμάτη επιθυμίες, ανακλήσεις και εσωτερική “ακτινοβολία”.
Πρωτογενώς γυρισμένη στο Παρίσι, αποτελεί έναν ύμνο για την πόλη. Παράλληλα, είναι ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κανείς την πορεία του. Βασικά και αρχικά ήταν η εμμονή και η λατρεία της Νέας Υόρκης. Φιλμ γυρισμένα εκεί, που αναπαράγουν την αγάπη του γι’ αυτήν, αλλά και τη διάθεσή του να υπάρχει και να κινείται γύρω απ’ αυτήν. Επιτομή αυτής της πορείας, φυσικά, το μουσικότροπο, ασπρόμαυρο “Μανχάταν”.
Αποκοπή του ομφάλιου λώρου
Δεν μπορεί να γνωρίζει, να εικάσει κανείς τι ακριβώς συμβαίνει στο φαντασιακό τού καλλιτέχνη. Το σημείο μηδέν του Μανχάταν (μετά την πτώση των δίδυμων πύργων) δείχνει ατεκμηρίωτα να τον επηρεάζει αρνητικά. Παράλληλα, τα χρόνια περνούν. Όσο μεγαλώνει και οι φόβοι του θανάτου αυξάνονται, τόσο επιθυμεί να απομακρυνθεί, να ταξιδέψει, να εγκαταλείψει τον μικρόκοσμό του, τον ομφάλιο λώρο. Το βλέμμα, λοιπόν, βρίσκεται πέραν του Ατλαντικού, στοχεύει στην Ευρώπη.
Πάντα ο Άλεν είχε εμμονές με μεγάλους δημιουργούς τού σινεμά της Γηραιάς Ηπείρου. Οι αναφορές του στις ταινίες του σε Μπέργκμαν, Φελίνι, γάλλους σκηνοθέτες είναι φανερές. Ακόμα, στην “Ακαταμάχητη Αφροδίτη” αναφέρεται ευθέως στην αρχαία ελληνική τραγωδία. Και έτσι κάνει το ρίσκο.
Πρώτος σταθμός, πρώτο ταξίδι, πρώτη ευρωπαϊκή μητρόπολη, το Λονδίνο στο “Matchpoint”. Σε αυτό το φιλμ ο δημιουργός, στοχαζόμενος πάνω σ’ ένα δικό του σημείο ισορροπίας, διερευνά το εύθραυστό των συμπτώσεων και των συγκυριών. Δεύτερο άνοιγμα στην Ευρώπη, στο “Βίκι, Κριστίνα, Μπαρτσελόνα”. Επιτέλους, μια ταινία που φλογίζεται από τον μεσογειακό ήλιο.
Και τώρα, το ταξίδι στο Παρίσι, στις ομορφιές του, στις ωραίες κυρίες (η Κάρλα Μπρούνι-Σαρκοζί σε μικρό ρόλο της ξεναγού), αλλά και στην κουλτούρα του τόπου. Αν “διαβάσει” κανείς πολύ προσεκτικά το έργο του Άλεν, θα αντιληφθεί μια βαθιά πικρία, μια διαπίστωση σε ό,τι αφορά τους συμπατριώτες του Αμερικανούς.
Ταξίδι στον χρόνο
Τους καταλογίζει, λοιπόν, πως τους λείπει η κουλτούρα, πως είναι μάλλον άξεστοι, και τους προτείνει ένα ταξίδι στις ρίζες της γνώσης και της παράδοσης. Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο που ο ήρωας, αμερικανός συγγραφέας (Όουεν Γουίλσον), ενεργοποιείται δημιουργικά και “αφυπνίζεται” όταν βρίσκεται στο Παρίσι. Και μπορεί μεν το φιλμ να παρακολουθείται άνετα, αλλά από κάτω υπάρχουν πολύ ενδιαφέρουσες βάσεις. Είναι το συλλογικό ασυνείδητο, η ταυτότητα του τόπου και το πέρασμα σε άλλες χωροχρονικές διαστάσεις. Τα “ταξίδια” είναι πολλά, αλλά επικεντρώνονται ιδίως στην εποχή του Μεσοπολέμου, όταν, μεταξύ άλλων, στο Παρίσι ζούσαν, δημιουργούσαν και επικοινωνούσαν αμερικανοί καλλιτέχνες πολύ υψηλού επιπέδου.
Και σε αυτή τη φάση ασκεί την κριτική στο παρόν της σύγχρονης αμερικανικής διανόησης, στην οποία σίγουρα ανήκει ο Άλεν. Ο ίδιος ποτέ του δεν το έκρυψε πως είναι νευρωτικός, διαφορετικός, ιδιαίτερος.
Και αυταρέσκεια
Η ταινία, λοιπόν, αποπνέει και έναν ναρκισσισμό, μια αυταρέσκεια. Ο καλλιτέχνης βυθίζεται σε γεράματα, επιζητά την πλατιά αναγνώριση και προσπαθεί να την επιβάλει. Αυτός είναι και ο κρυφός διάδρομος σ’ ένα απολαυστικό, επαναλαμβάνω, φιλμ, στο οποίο διακρίνει κανείς όλο το στιλ του Γούντι Άλεν: Προσοχή, λοιπόν, στη λειτουργική φωτογραφία - όσο για τη μουσική, είναι σαφώς ρετρό και εύστοχα επιλεγμένη.
Το φιλμ διαθέτει και μια μυστικιστική, μεταφυσική αύρα, εικονοποιεί μια παράδοξη, αρχετυπική φαντασίωση, βασικά των ανδρών. Μία συγκεκριμένη ώρα, λοιπόν, ένα σύνθημα, και από μια χωροχρονική διάβαση να περνάς στο αλλού. Θα ήταν λάθος να ξεπεράσουμε αυτό το στοιχείο με την αναφορά πως είναι οι κλασικές φυγές από τη μίζερη πραγματικότητα. Είναι ιδίως η αρσενική προσέγγιση του άλλου που ιντριγκάρει τον ήρωα.
Το παραπάνω βήμα
Ο Γούντι Άλεν διαθέτει σαφώς αυτό το φαντασιακό. Το έδειξε διαφορετικά και σε άλλες του ταινίες. Και έτσι μας στέλνει το “Μεσάνυχτα στο Παρίσι” ως την κατάλληλη διάβαση για το πέρασμα στο άλλο. Αν αφεθείς στην ταινία με την αθωότητα της παραδοχής των όσων συμβαίνουν, θα το έχεις το ταξίδι, θα ευχαριστηθείς, θα νιώσεις επιτέλους. Διαφορετικά, θα το δεις ως μια ευχάριστη ταινία, αλλά θα ήταν λάθος να μην προχωρήσουν οι θεατές αυτό -το αιτούμενο από τον δημιουργό- ένα βήμα παραπάνω.
Σε σχέση με το υπόλοιπο έργο του Γούντι Άλεν, αυτή είναι μία πολύ καλή επίδοση, που δεν μοιάζει με καμιά άλλη ταινία του, αλλά τελικά (με τον τρόπο της) τις περιλαμβάνει όλες.
"Λάθος, λάθρα, όλεθρος..." Ένα σφάλμα, ένα μυστικό, μια καταστροφή.
Το λάθος της Άννας να παντρευτεί τον Λουκά, η κρυφή ενοχή του Καρλ Λούντβιχ, η αμαρτία των γονέων που παίδεψε αδυσώπητα τον Σπύρο, η φυλάκιση που γίνεται λύτρωση... Ο γλύπτης Καρλ Λούντβιχ ανασταίνει τις μνήμες του με τη σμίλη του πάνω στην πέτρα, ξορκίζοντας τον παλιό του εαυτό, τον Καρλ Σβάιτς, εκείνον που έσβησε μέσα στις εικόνες του Άουσβιτς, εκείνον που άφησε ενθύμιο στην αγκαλιά της Άννας. Μια αγαλμάτινη γυναίκα, που δημιουργήθηκε από τα χέρια του καλλιτέχνη, ατενίζει με άδειο βλέμμα το μεταπολεμικό Βερολίνο, ενώ το μοντέλο του αναλογίζεται, στον κήπο με τα ρόδα της σιωπής, τα χαμένα του χρόνια. Μια ιστορία για όσους κάτω απ' τη λαίλαπα του Γ’ Ράιχ απέτυχαν να γίνουν "πολεμάνθρωποι" παραμένοντας απλώς άνθρωποι...
Λίγο μεράκι...λίγο χρόνο...κ προσιτό budget... Σου δίνω ιδέες...για δωράκια [οι γιορτές αρχίζουν απ το Νοέμβρη...]προσαρμοσμένα στο..λιτό μα καθόλου μουντό..πνεύμα της εποχής.. Δια χειρός μου...[αυτά] στημένα ....just like that ...για να βάλεις κ εσυ...φιογκάκια..κορδέλλες..λουλουδάκια...κ ότι θέλεις..να προσθέσεις για ναχει τη δική σου πινελιά... Δημιουργείς...τι άλλο? κ παράλληλα καθε τι έχει ..το άγγιγμα..των χεριών σου... Ελα..προσπάθησε ...δεν είναι καθόλου μα καθόλου δύσκολο... μμμμ...μυρωδιά ροδάκινο κ kiwi...Σκέψου...κ τη κρεμούλα στις ίδιες ..φρουτένιες μυρωδιές...Το κραγιονάκι με σέρουμ...[ΚΑΛΟ]κ το ...κρεμασταράκι για τα κλειδια σου..By Manya...
Ενα δαντελένιο ζακετάκι μου...ηταν η αφορμή. Εγινε θέμα στο ροζουλί blog.Εγινε ντεκόρ για μια ιδέα μου...Το σκηνικό πρόχειρο..Μπορεί να εξελιχθεί...Να θυμίζει βουνό η θάλασσα.Φαντασία να υπάρχει...Και φυσικά υπάρχει... Mικρά καλαθάκια...μπωλάκια...με ψεύτικο χόρτο σαν βάση... Ξερά λουλούδια..κλωνιά...μικρές ελίτσες..[ψεύτικες η σοκολατένιες]...κομματάκια απο παλιά γούνα...χίλια δυο πρόχειρα υλικά...Μπορω να σκεφτώ εκεινο το σπασμένο σου σκουλαρίκι...μια πετρούλα της θάλασσας...λίγα στρασσάκια...πανέμορφα μίνι κ πάμφθηνα υφασμάτινα ζωάκια...βοτσαλάκια...κλπ κλπ...τόσα ...δωρεάν υλικά...που βρίσκεις αν κάνεις μια μικρη εξερεύνηση στο σπίτι...Τόσα κ τόσα...πεταμένα σε ντουλάπια..που ουτε τους δίνεις πια σημασία. Ειπα ...ναχει μια νότα καλοκαιριού..Και την αύρα του..Το βραχιολάκι το πορτοκαλί.Μυρίζει ακόμη αλάτι..κ θάλασσα.Το φόρεσα τόσο πολυ φέτος το καλοκαίρι...Ελπίζω να σαρέσει η ζωγραφική πανω του..[ε οκ...κάτι κάνω κι εγώ...]
Kάθε μια απο μας...μπορεί πια να μακιγιάρεται ανάλογα με τον τύπο της... Ειμαι υπέρ της απλής τόνωσης των χαρακτηριστικών....χωρίς την έντονη αλλοίωση τους. Οι ειδικοί τονίζουν..το σβύσιμο...των αποχρώσεων..κ το σωστό τρόπο..που το κάθε τι μπαίνει στη θέση του..απλά υπογραμμίζοντας ελαφρά..και όχι..σε υπερβολικό βαθμό... Για το πρωι..μαρέσει μόνο ενα λιπ-γκλός..που συνάμα προστατεύει τα χείλια...απ το κρύο..μια ενυδατική κρέμα ΜΕ ΔΕΙΚΤΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ..[ναι φυσικά συνεχίζουμε να προσέχουμε τον ήλιο ακόμη κ τον χειμώνα και ειδικά όσες εκτίθενται ώρες κ ώρες....στα χάδια του...και στο βουνό..]και ελάχιστο ρουζ...[μια πινελιά..ανοικτού ροζ στα μάγουλα...για μια όψη υγείας..] Ειναι φορές που έχουμε κοιμηθεί καλά και ουτε καν αυτό δεν χρειάζεται... Τα υπόλοιπα[έντονες σκιες..η γραμμές είναι περιττά] και βαραίνουν την παρουσία μας... ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ...πως μπορείτε να διορθώσετε τυχόν λάθη...κ αξιοποιείστε την ομορφιά σας...με ελαφρό μακιγιάζ...κ διακριτικές φωτοσκιάσεις... Μην ξεχνάτε οτι το απλό είναι το καλλίτερο...Ποντάρετε σε ενα ομορφο φωτεινό φουλάρι που αγκαλιάζει το λαιμό και δίνει κ αυτό το φως του στο σύνολο...
Πιάσανε θέση..στις βουνοκορφές...στην πόλη...στις πλαγιές...στη καρδιά μας... Σε όλες τις αποχρώσεις...στολίζουν το κάθε σπορ ντύσιμο...Η Ugg..τακανε μόδα.. Μα τα βρίσκεις...σε φθηνότερες παραλλαγές..χωρίς το ..επίμαχο σηματάκι... Δεν είναι καθόλου κακό...απλά οι καιροί είναι στενάχωροι...κ προσπαθούμε οπως μπορούμε..χωρίς να χάνουμε επαφή με τη μόδα... Ζεστά...ζεστά..και πιο ζεστά..ποδαράκια..Με κολαν..σε αντιθετικές αποχρώσεις... πολυαγαπημένα μποτάκια...
Κυρίες μου είστε ό,τι καλύτερο μπορεί να τύχει σε κάποιον. Οι γυναίκες που τα δίνετε όλα στο κρεβάτι. Εκτός κρεβατοκάμαρας είστε το καλύτερο φιλαράκι. Ερεθίζεστε απίστευτα εγκεφαλικά και τρελαίνεστε για εγκεφαλικά παιχνίδια. Μαζί σας δεν σκέφτονται καν να κοιτάξουν αλλού, αφού όλα τα βρίσκουν στην αγκαλιά σας!!
Στους κυρίους δεν έχουμε πρόβλημα, ούτε κάποιο ιδιαίτερο φετίχ. Όρεξη να έχετε και να αλλάζετε διαρκώς. Τρελαίνεται για εκπλήξεις! Χρησιμοποιεί τα πάντα εναλλάξ. Είναι μέσα σε όλα, αυτό που μισεί θανάσιμα είναι η ρουτίνα και το σεξ στην ιεραποστολική στάση
Οτι ... αντέχεις..Φιάξτο...
