διαβάζω...

ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ

Ο Γκάαφαρ Ιμπραήμ Σάγιεντ ελ Ράουι έχει ένα μότο: «Είθε η ιερή παράνοια να γεμίζει τη ζωή μας ως την τελευταία μας πνοή». Μια βραδιά, σ’ ένα καφενείο στο παλιό Κάιρο, αποφασίζει να μιλήσει για όσα πέρασε. Έπειτα από κάποιες ολότελα λανθασμένες αποφάσεις, έχει χάσει τα πάντα: την οικογένειά του, τη θέση του στην κοινωνία, την περιουσία του.

Οδηγημένος από τα πάθη του, παντρεύτηκε από έρωτα μια πάμφτωχη νομάδα και αναγκάστηκε να πληρώσει ένα υψηλό τίμημα. Από μια ζωή γεμάτη ανέσεις και με το μέλλον του εγγυημένο από τον πλούσιο παππού του, κατέληξε, μετά την αποκλήρωσή του, ζητιάνος.

Ο Γκάαφαρ δεν έχει άλλη επιλογή: θα αντιμετωπίσει τις δοκιμασίες με στωικότητα και ελπίδα, με στήριγμα τις ακλόνητες πεποιθήσεις του και τη βαθιά επιθυμία του να φέρει στο λαό του κοινωνική δικαιοσύνη.

κατι ...που θα πρέπει να ξέρεις για τον συγγραφέα.

Ναγκιμπ Μαχφουζ

Δεν ξερω πως εννοεί την κοινωνική δικαιοσύνη...

Από τους πολυδιαβασμένους (και στην Δύση) άραβες συγγραφείς και έχει επίσης κερδίσει Νόμπελ Λογοτεχνίας. Είναι από αυτούς που θα περίμενε κανείς να έχουν μια πιο ήπια, πιο διαλλακτική στάση- και που πάντως σε καμία περίπτωση δεν θα έβγαινε να κραυγάζει ότι "ο κόσμος δεν καταλαβαίνει άλλη γλώσσα από εκείνη της δύναμης".

Ούτε ότι θα πρωτοστατούσε στο μποϋκοτάζ μιας χώρας που έκανε απλώς το αυτονόητο: άφησε τις εφημερίδες της να λειτουργούν υπό καθεστώς ελευθερίας λόγου. Κάτι που για ανθρώπους σαν τον αιγύπτιο Μαχφούζ είναι από αδιανόητο έως εγκληματικό ..Ξανά κρίμα.

ΣΗΜ

Προσπαθώ...να μην είμαι μονόπλευρη.Να υπάρχουν απόψεις..κ θέσεις..Να τις ακούω..να τις μελετάω...να επιλέγω.

Σαν συγγραφέας ειναι καλός.

Η παραπάνω πλευρά του με βρίσκει εντελώς αντίθετη